Cementy glasjonomerowe to materiały stomatologiczne odgrywające istotną rolę w nowoczesnej odontologii. Dzięki swoim właściwościom chemicznym i mechanicznym są szeroko stosowane w wypełnieniach zębów, zwłaszcza w przypadku specyficznych wskazań klinicznych. Cement glasjonomerowy powstaje w wyniku reakcji kwasu poliakrylowego i szkła fluoro-glinokrzemianowego, co zapewnia mu unikalne cechy – bioaktywność oraz uwalnianie jonów fluoru.

Cechy i zalety cementu glasjonomerowego

Cement glasjonomerowy wyróżnia się kilkoma właściwościami, które powodują, że jest to wartościowy materiał w stomatologii. Ma zdolność do chemicznego wiązania się z tkankami zęba, co minimalizuje konieczność stosowania dodatkowych systemów adhezyjnych. Kolejną zaletą jest zdolność do uwalniania fluoru – wspomaga to remineralizację szkliwa i zmniejsza ryzyko próchnicy wtórnej. Cementy tego rodzaju są również estetyczne i charakteryzują się biokompatybilnością, choć ich odporność mechaniczna bywa mniejsza niż w przypadku kompozytów.

Kiedy stosowane są wypełnienia glasjonomerowe?

Wypełnienia z cementu glasjonomerowego są stosowane głównie w przypadkach, gdzie wymagane jest połączenie bioaktywności z odpornością na warunki panujące w jamie ustnej. Jednym z najczęstszych zastosowań jest odbudowa ubytków próchnicowych w zębach mlecznych. Cementy glasjonomerowe są polecane u dzieci ze względu na łatwość aplikacji i wspomaganie remineralizacji szkliwa. Kolejnym wskazaniem jest stosowanie w miejscach narażonych na wysokie ryzyko próchnicy wtórnej.

Cement glasjonomerowy sprawdza się w odbudowie ubytków przyszyjkowych. Ponadto jest wykorzystywany jako podkład pod wypełnienia kompozytowe – bioaktywność pozwala na lepszą ochronę struktury zęba. Dzięki zdolności wiązania się z zębiną tego rodzaju cement stanowi dobrą alternatywę dla innych materiałów. W szczególności jest używany podczas odbudowy ubytków klas III i V, szczególnie w zębach przednich.

Ważne ograniczenia i przeciwwskazania

Mimo wielu zalet cementy glasjonomerowe mają również pewne ograniczenia. Ich wytrzymałość mechaniczna jest niższa niż wypełnień kompozytowych, dlatego nie są polecane do odbudowy ubytków w miejscach narażonych na duże obciążenia podczas żucia, takich jak powierzchnie okluzyjne zębów trzonowych. Ponadto w niektórych przypadkach ich poziom estetyczny może być niewystarczający, zwłaszcza w porównaniu do nowoczesnych materiałów o wysokiej przezierności.

Cement glasjonomerowy stanowi cenny materiał stomatologiczny. Jest szeroko stosowany w stomatologii dziecięcej, odbudowie ubytków przyszyjkowych oraz jako podkład pod wypełnienia. Materiał ten ma pewne ograniczenia mechaniczne i estetyczne, ale jego unikalne właściwości sprawiają, że w wielu przypadkach jest niezastąpionym wyborem dla stomatologów.